Les Fleurs du mal was de eerste dichtbundel die juridisch vervolgd werd door de Franse overheid. Zes gedichten (“Lesbos”, “Femmes damnées”, “Le Léthé”, “À celle qui est trop gaie”, “Les Bijoux” en “Les métamorphoses du vampire”) werden verboden omdat de inhoud een aanval op de publieke moraliteit inhield. Ze waren te erotisch getint door hun lesbische ondertoon en waren ze dus in strijd met de christelijke moraal. In 1946 werd een nieuwe wet uitgevaardigd die het verbod op Baudelaires gedichten teniet deed. Deze rehabilitatie hield niet in dat het oorspronkelijke verdict als ‘fout’ werd beschouwd, maar wel dat het in historisch perspectief werd geplaatst waardoor de gedichten niet langer als publiek gevaar beschouwd werden.
Met de nieuwe wet brak in Frankrijk een nieuw literair tijdperk aan. Baudelaire werd de voorloper van het symbolisme.
Bibliografie
Bronnen
Baudelaire, Charles, en Théophile Gautier. Les Fleurs Du Mal. Paris: Calmann-Lévy, 1922.
Literatuur