Boccaccio’s Il Decamerone werd al meermaals aan censuur onderworpen. Opvallend is dat het vooral om censuur door de staat ging, terwijl men vooral religieuze censuur zou verwachten.In de zestiende eeuw werd het werk voor een korte tijd op de Index Librorum Prohibitorum geplaatst omwille van de seksuele inhoud. Pas nadat de clerici in het boek vervangen werden door aristocraten, mocht het boek opnieuw verspreid worden.
Tot in de 19de eeuw was Il Decamerone verboden in Frankrijk. Eenzelfde verbod was geldig in de VS en Engeland. In Engeland werd het boek zelfs tot de jaren vijftig vervolgd. Van 1951 tot 1954 verschenen acht verschillende bevelen om alle kopieën van het boek van te vernietigen, wat natuurlijk mislukte. De populariteit van het boek heeft ervoor gezorgd dat het nooit gecensureerd kon worden, er bleven kopieën opduiken..
Bibliografie
Bronnen
Boccaccio, Giovanni, en Aldo Rossi. Il Decameron. Bologna: Cappelli, 1977.
Literatuur
Green, Jonathon en Nicholas J. Karolides. Encyclopedia of Censorship. New York: Infobase Publishing, 2014.
De Rynck, Patrick. “Ken uw verboden klassieken! Top dertien van gecensureerde boeken door de eeuwen heen.” De Morgen. 27.12.2006.