Toen D.H. Lawrence Lady Chatterley’s Lover publiceerde, wist hij dat er zich moeilijkheden gingen voordoen bij het vinden van een uitgeverij. Het boek bevat seksueel expliciete scenes en de auteur gebruikt scheldwoorden zoals “cunt” en “fuck”.
Lawrence zou zich bovendien schuldig gemaakt hebben aan de verheerlijking van overspel, net zoals Flaubert dat volgens velen deed in Madame Bovary. Amerikaanse en Britse uitgeverijen weigerden het boek te publiceren. Lawrence zette zijn zoektocht verder en publiceerde z’n boek uiteindelijk bij een Italiaanse uitgever in 1928.
De eerste klacht tegen het boek kwam uit Japan. Lady Chatterley’s Lover was daar al sinds 1932 beschikbaar in het Frans, Engels en een gekuiste Japanse versie. Wanneer een uitgever een ongekuiste Japanse versie wilde publiceren, leidde dit tot gerechtelijke vervolging door de overheid. Pas in 1996 kwam de eerste officiële ongekuiste versie uit. Toch blijft het boek het onderwerp van controverse.
Ook in Engeland en de VS was het lang wachten op een officiële ongekuiste versie van Lady Chatterley’s Lover. Na een eerste weigering besloot Lawrence nog eens een poging te wagen in de jaren zestig, onder meer door de invloed van de seksuele revolutie. Een belangrijk element dat aanleiding gaf tot publicatie in Engeland was de herziening van de Obscene Publications Act in 1959, waardoor ‘immorele’ literatuur toelaatbaar werd in bepaalde contexten. Uitgeverij Penguin Books waagde zich aan de publicatie van Lady Chatterley’s Lover, maar werd voor de rechtbank gedaagd door de Britse Overheid. De Chatterley case werd een van de meest besproken literaire obsceniteit rechtszaken in het Groot-Brittannië van de twintigste eeuw. Een gelijkaardig verloop deed zich voor in de VS. In zowel Engeland als de VS wonnen de uitgeverijen de rechtszaak. Lady Chatterley’s Lover werd niet onderworpen worden aan censuur, hoewel sommigen het boek nog steeds zagen als “the most evil outpouring that has ever besmirched the literature of our county.”
De controverse rond het boek droeg alleen maar bij aan zijn populariteit. De tweede editie van het boek werd zelfs voorzien van uitleg over het voorval.
Bibliografie
Bronnen
Lawrence, D. H. Lady Chatterley’s Lover. New York (N.Y.): Penguin books, 1946.
Literatuur